Amsterdam, 4 november. In de rij van wachtenden voor de deuren van AFAS. Waar zo dadelijk Zemfira optreedt. Links, rechts, voor en achter: overal Russisch. Mijn gezelschap waant zich bijna thuis.
Als ik me ook waag aan een zinnetje Russisch, wordt dat meteen opgemerkt. Hoor dat, kijk nou, een Nederlander!
ANDERS
Eenmaal binnen wordt het nog duidelijker. Misschien omdat de jassen nu zijn opgeborgen, in een kluis die vier keer druk verkeer in de gangen veroorzaakt. (Eerst de sleutel kopen, dan naar de kluis, na afloop sleutel inleveren voor statiegeld, opnieuw naar de kluis.) Het is druk en hectisch en de mensen zijn luid.
Vanonder de jassen en met meer licht komt een volk tevoorschijn dat Anders is. Anders dan het onze, anders dan bekend. Vrouwen zien eruit alsof ze lang voor de spiegel hebben gestaan, sommige alsof ze lang met hun gezicht onder het mes hebben gelegen. Overal klinkt Russisch, iedereen door elkaar.
EINDELIJK
Ook Zemfira lijkt er niet van uit te gaan dat er iemand in de zaal is die geen Russisch kent. Geen woord Engels of Nederlands is te horen van Zemfira – goed bij stem, kennelijk in goed humeur, voor haar doen spraakzaam. Ik ben half een verstekeling, half een toerist. Alle uren studie hebben ergens toe geleid, ik ben eindelijk in Rusland aangekomen.
De Russen zingen met Zemfira mee alsof zij ook weer thuis zijn allemaal. Met Бесконечность, met пальто, met Жить в твоей голове, met Любовь как случайная смерть, met Почему – 25 jaar oud, en nog niemand lijkt het beu –, met de cover van Печаль, met Мы разбиваемся, en met een Спасибо.* Zie de set list.
VRIENDELJK
In de rij voor aanvang ontstond een levendig gesprek met een Rus uit Duitsland en naar we vermoedden zijn zus. Volgens Katya was hij stoned.
Ze hadden het meteen gehoord, dat ik niet uit Rusland kwam. Dat was licht ontmoedigend.
Maar ze vonden het heel wat, een Nederlander die een beetje Russisch kan. Het leek me een vriendelijk volk, stoned of niet.
Vrijwel alle foto’s zijn mislukt. Maar een geslaagde avond daar, in Klein Rusland.
Voor wat betreft het Grote: volgend jaar ga ik erheen.
Wordt vervolgd!
Meer